Pas na een week vind ik even de tijd voor een nieuw berichtje…
Er is nochtans genoeg te vertellen.
De nacht van donderdag op vrijdag had de jongste zoon het ernorm lastig.
Als we hadden gehoopt op een rustige nacht nadat beide zonen sliepen om half elf dan hadden we het goed mis.
Om half twaalf is Matias beginnen wenen om niet te stoppen voor drie uur…
Toen de wekker om half zeven afliep om te gaan werken, heb ik het besluit genomen om mij een dag ziek te zien.
Dus vrijdagnamididag trokken mama en de jongste zoon naar de dokter
Beiden werden goedgekeurd behalve een aanhoudende verkoudheid waar nog geen medicatie voor nodig is.
Matias krijgt echter s nachts koorst waarop we besluiten om hem thuis te houden van de watergewenning op zaterdagochtend. Papa gaat dus alleen op stap met Jarno want die waterrat willen we zijn speel moment niet afnememn.
De terugkomst is iets minder happy want papa is uitgegleden in het zwembad op weg naar de kleedhokjes na het zwemmen.
Gevolg: Jarno heeft geen schram maar papa wel een gappende wonde aan zijn elleboog.
Dus dokter van wacht opgebeld en 3 draadjes later is de elleboog opgelapt.
Gelukkig woont de pepe in de buurt om even op onze zoontjes te letten…
Matias blijft nu koorts maken (zakt niet onder de 38°) al heeft hij er zelf niet veel last van want hij blijft vrolijk spelen.
Als het tegen morgen niet beter is maak ik een nieuwe afspraak bij de dokter.
Na 4 dagen koorts kan je toch niet meer spreken van een overbezorgde moeder toch?